Klimaat informatie over het midden van de Verenigde Staten

Geografie

Tot het midden van de Verenigde Staten rekenen we Texas, Lousiana, Oklahoma, Arkansas, Kansas, Missouri, Nebraska, North Dakota, South Dakota, Minnesota, Iowa, Illinois, Indiana, Ohio, Michigan en Wisconsin. Het omvat de regio's West North Central, East North Central en West South Central.

Het midden van de Verenigde Staten bestaat voornamelijk uit grote vlakten (Great Plains). Het gebied is de graanschuur van het land. Het centrale deel loopt trapsgewijs op van oost naar west en bereikt uiteindelijk een hoogte van 1500 meter. Daar gaat het gebied over in de uitlopers van de Rocky Mountains. Nebraska en South Dakota kennen bergen met toppen tot meer dan 2200 meter hoogte.

De gigantische prairies strekken zich uit van Ohio, via Illinois en Iowa naar North Dakota en Centraal Texas. Vrijwel het hele gele gebied is een vlakte, althans op een deel in Texas en Michigan na. Echt plat zijn de prairies niet, maar wel uitgestrekt.

Door de vlaktes lopen twee grote rivieren; de Missouri met een lengte van 4086 kilometer en de Mississippi met een lengte van 3765 kilometer. De rivieren hebben op sommige plaatsen brede dalen uitgeslepen. Beide rivieren komen samen in de staat Missouri, waarna de rivier als een kilometers brede stroom de Golf van Mexico instroomt. De rivier heet dan de Mississippi.

De staat Missouri vormt de scheidslijn tussen de beboste oostelijke helft van de Verenigde Staten, en de grote prairies in het westen. Texas bestaat geografisch uit verschillende gedeeltes. In het oosten is dat laagland (Gulf Coastal Plains), in het midden zijn dat de heuvelachtige Prairie Plains en Rolling Plains en in het westen het hogere gedeelte dat een uitloper is van de Rocky Mountains.

Het klimaat
Ten noorden van Kansas en Missouri heerst een landklimaat met warme zomers. De gemiddelde jaartemperatuur is hier 8 graden en neemt bij de Canadese grens verder af tot 4 graden. Het zuiden heeft een gematigd vochtig klimaat met hete zomers. Langs de kust van de Golf van Mexico is de jaartemperatuur gemiddeld 22 graden.

Hier langs de kust valt ook veel neerslag. In Texas valt dat nog mee, maar in New Orleans is dit jaarlijks rond de 1600 millimeter. In Little Rock (Arkansas) valt jaarlijks zo'n 1882 millimeter. De vochtige lucht in combinatie met de Ouachita mountains zorgen lokaal voor extra neerslag.

Naar het westen nemen de neerslag-hoeveelheden sterk af. De westelijke gedeeltes van de Great Plains krijgen jaarlijks zo'n 400 millimeter regen. Het gebied ligt in de regenschaduw van de Rocky Mountains en in het westen van Nebraska, South Dakota en North Dakota heerst daardoor een steppe-klimaat.

Jaarlijks schijnt de zon 2500 tot 3200 uur. Vooral in de lente loopt het aantal uren behoorlijk op. In Midland (Texas) is de lente goed voor 1000 uur zon. Deze plaats doet niet onder voor een willekeurig station in de Sahara.

De zomer
De noordelijke staten hebben hete, korte zomers. De zuidelijke staten hebben een gematigder weertype met lange, soms regenachtige, zomers. In het merengebied schommelt de temperatuur overdag in juli rond de 29 graden. In Texas is dat rond de 36 graden. Absolute warme gebieden zijn te vinden rond Waco en Wichita Falls in Texas. De zomerhitte is goed te verdragen, behalve langs de Golf van Mexico, waar de combinatie van hitte en hoge luchtvochtigheid onaangenaam aanvoelt.

In Wichita Falls zijn temperaturen tot 47 graden incidenteel mogelijk. Andere plaatsen hebben 43 graden als absolute maximumtemperatuur. Tot ver in het noorden kan het heet worden. In het merengebied is 41 graden mogelijk en aan de Canadese grens bij North Dakota is toch nog 43 graden mogelijk. De allerhoogste temperatuur die in North Dakota is gemeten bedraagt 49,4 graden. Dit gebeurde op 6 juli 1936 in Steele. Deze temperatuur is zelfs iets hoger dan de allerhoogste temperatuur die in Texas is gemeten.

Tornado's
Het warme weer heeft onweersbuien tot gevolg. Vooral in het voorjaar wanneer koude lucht uit Canada tegen de vochtige lucht uit de Golf van Mexico botst. De uitgestrekte vlakten van Texas, Oklahoma en Kansas zijn er berucht om.

In Texas komen jaarlijks 125 tornado's voor. Het veel kleinere Oklahoma (drie keer zo groot als Nederland) heeft er jaarlijks 52 en Kansas 47. Het gebied staat bekend als Tornado Alley. Vooral in Oklahoma lopen inwoners de kans door een tornado te worden getroffen. Een op de drie tornado's is een zware jongen die veel schade veroorzaakt.

De noordelijke staten van het midden doen ook goed mee. Dit komt vooral door het vlakke landschap. Alleen in de bergen komen tornado's minder vaak voor. In het westen van de Great Plains is de tornado-activiteit minder. Ten westen van de zogenaamde 'Dry-line' is de lucht stabiel en droog en komen buien nauwelijks voor.

Hagel
De zware buien die in het midden van de Verenigde Staten ontstaan, gaan soms gepaard met grote hagelstenen. Vooral Kansas en Nebraska hebben op dit gebied een berucht verleden. De grootste hagelsteen die ooit viel had een doorsnede van 17,78 centimeter. De hagelsteen viel op 22 juni 2003 in Aurora (Nebraska).

De hagelsteen in Aurora bestond uit samenklonteringen van kleinere hagelstenen en sloeg een krater tot acht centimeter diep in de grond. De krater was dertig centimeter breed. De hagelsteen uit Aurora heeft de steen uit Coffeyville (Kansas) in grootte verslagen.

Orkanen
Vanaf 1 juni begint officieel het orkaanseizoen. Orkanen ontstaan in de Golf van Mexico of op de Atlantische Oceaan. De orkanen die in de Golf van Mexico ontstaan zijn doorgaans minder krachtig. Deze orkanen verliezen snel hun kracht en zorgen voor enorm veel neerslag. Vooral Texas en Louisiana krijgen daar mee te maken.

De orkanen die ontstaan boven de oceaan trekken in eerste instantie richting Florida. Daarbij is het mogelijk dat ze de Golf van Mexico bereiken en activeren. Voor de zuidelijke golfstaten lopen dan gevaar. Landinwaarts is het snel gedaan met de orkaan. Texas moet ook rekening houden met orkaanrestanten uit Mexico, die vanaf de Grote Oceaan komen. Vaak uit dit zich in zware buien al dan niet met tornado's. De wind is dan wel afgenomen.

De Winter
De winters in het noorden zijn streng. Bismarck in North Dakota heeft in januari een gemiddelde temperatuur van -12,7 graden. International Falls op de grens van Canada en Minnesota heeft zelfs een gemiddelde januari-temperatuur van -17,2 graden. De nachtelijke temperaturen bedragen hier gemiddeld -23,3 graden en de dagtemperatuur -11,2 graden.

De staten langs de Canadese grens en de Grote Meren krijgen ook in de winter vaak te maken met 'blizzards', die zeer koude lucht aanvoeren vanuit het arctische Canada. Het gebied is dan bedekt met een sneeuwlaag. Veel is dit niet. In januari valt er slechts enkele tientallen millimeters neerslag.

Veel nachten verlopen helder en de aanwezigheid van een sneeuwdek helpt mee aan een lage temperatuur. De allerlaagste temperatuur in North Dakota werd gemeten op 15 februari 1936. In Parshall werd het -51,1 graden. Op 2 februari 1996 gebeurde hetzelfde in Towar, Minnesota.

Naar het zuiden neemt de strengheid van de winter af. Tot in Kansas is de gemiddelde januaritemperatuur onder nul. In Texas loopt deze snel op. Niet alleen de zuidelijke ligging, maar ook de aanwezigheid van de Golf van Mexico speelt daarbij een rol. In Brownsville op de grens met Mexico is het in januari overdag 20,5 graden en incidenteel boven de 33 graden.

Toch krijgen relatief zuidelijk gelegen gebieden 's winters soms te maken met extreme koude situaties, doordat luchtstromen uit het hoge noorden van Canada hun weg zuidwaarts zoeken tussen de Rocky Mountains en de Appalachen. Zo was het in het ogenschijnlijk warme Texas op 3 februari 1933 in Seminole -30,6 graden.

Weerlinks:

Het klimaat van de westelijke Verenigde Staten

Het klimaat van de noordoostelijke Verenigde Staten

Het klimaat van de zuidoostelijke Verenigde Staten

Het klimaat van Zuid-Canada