28 mei 2007: Wachten

De reis begon vanmorgen wat aan de late kant in North Platte, (Nebraska), maar we hadden op zich alle tijd.

Het reisdoel was de I-90 in South Dakota, Murdo om precies te zijn. Toen we daar na een saaie lange rechte weg aankwamen was het direkt duidelijk: het stikte hier van de chasers. Sommige hadden we al vaker gezien en zo hier en daar maakten we een praatje.

We zaten oost van een koufront en zuid van een warmfront, beide niet echt superactief. Het front zou tot stilstand moeten komen boven de regio, we hadden een krachtige zuidenwind en een hemel vol met cirrus en troep. In de loop van de dag liep de temperatuur op tot ruim boven de 39 graden en onder een stevige cap werd er enorm veel energie in de atmosfeer opgeslagen. Het potentiaal was er, nu die cap nog.

En het werd later en later en de cap bleef zitten waar die zat. Er onstonden buien achter het koufront, maar dat was ver weg. Bovendien, zou de cap rond een uur of 5 breken dan was spektakel wel voorgeprogrammeerd, maar helaas, het werd allemaal wel erg laat en tegen een uur of negen werd het tijd nog wat onweer te jagen en niet langer te wachten. Tornado's jagen in het donker is nu eenmaal niet handig :-)

We hoefden niet ver te rijden om de eerse bliksemflitsen te zien en de tornadowaar-schuwing die ook nog door de radio werd gegild konden we laten voor wat het was. Ten eerste was het reeds donker, en ten tweede waren er geen wegen die kant op.

Na nog wat stroboscooponweer en luid gedonder ging het vervolgens richting Motel 8 en was de dag toch enigszins teleurstellend voorbij gegaan. We zullen zien wat de dag van morgen nog brengt maar stilaan moeten we wel weer richting Dallas voor de vlucht naar huis.

Als we een beetje omrijden kunnen we morgen nog een dryline meepikken in Oklahoma maar dan moeten we wel stevig doorrijden en vooral vroeg vertrekken. We zullen het zien.