De storm van 1953 vanuit Kinderdijk

Zaterdagochtend 31 januari ging ik met de bus naar mijn werk in Rotterdam. Het is slecht weer met veel regen en wind en volgens het KNMI kwam er nog meer. Toe ik ’s middags weer naar huis ging was de wind overgegaan in een storm.

In de avond ging ik op de fiets naar mijn vriendin in Nieuw-Lekkerland, trappen hoefde ik niet met een NW-storm in mijn rug. Ik hoefde alleen maar te remmen toen ik op mijn bestemming was aangekomen. Bij thuiskomst in Kinderdijk hoorde ik dat ze op het Schoordijk nauwelijks konden rijden, omdat er allerlei planken en palen over de dijk spoelden. Er was zelfs een wc bij.

Bij de Lekkade ging ik kijken naar het hoge water. Het water stond nog maar een halve meter onder de kruin en de golven sloegen er al overheen. Hier bleef het niet bij, grote hoeveelheden olievaten spoelden aan. In het Balkengat lag aan de rivierkant een woonark. De ark ging angstig op en neer en daar kwam nog bij dat de ark voortdurend gebombardeerd werd door balken en andere troep die door het water en wind onze kant op kwamen.

Veel tijd tot nadenken was er niet want de toestand was nog kritieker geworden. Er werd besloten om alle mensen uit de Schanspolder te waarschuwen om naar de dijk te gaan, waar in de School met de Klok opvang was geregeld. Het water steeg nog steeds, maar soms daalde het iets, omdat ergens een polder vol liep, om daarna weer verder te stijgen.

Op de dijk was het een enorme ravage en liepen de mensen door elkaar met dingen die ze nog uit hun huis hadden gehaald. Toen het weer licht werd gingen wij met een roeiboot de mensen ophalen die aan de Veerdam op zolder zaten. Sommigen hadden een witte vlag uit het dakraam gestoken.

We gingen naar huis en hoorden daar de radioberichten die de toestand op de eilanden begonnen door te geven. We hoorden dat de Alblasserwaard volliep door een gat bij Papendrecht. De polders liepen aan de zuidkant van de Alblas onder met kans dat het over de Boezemkade zou stromen en dan kwam ook het noordelijke deel onder water te staan. Om dit te voorkomen werd de Boezemkade met zandzakken verhoogd en aangezien het gat van 110 meter breedte met uiterste inspanning op 5 februari werd gesloten, bleef de noordkant droog.

De gaten en verzwakkingen in de directe omgeving werden aangepakt. De geul in de Veerdamstoep werd weer gedempt en hiervoor werd het puin gebruikt van de kleuterschool op de hoek van de Veerdam die juist was afgebroken. Hiermee haalde Kinderdijk de wereldpers.

Alles bij elkaar was het een enerverende tijd waarin dingen gebeurden waarvan wij dachten dat ze nooit meer konden gebeuren. Gelukkig verliep alles in Kinderdijk zonder verlies aan mensenlevens. In de Schanspolder staan nu veel meer huizen dan toen, de Lekkade is verhoogd en versterkt en bovendien is de Maeslandkering in de Nieuwe Waterweg geplaatst die bij extreem hoog water gesloten kan worden.

Maar het blijft echter nog steeds waar: het geldt voor toen, nu en later, wantrouw de kracht van wind en water.

Historische vereniging West-Alblasserwaard