Gestrand in druk Amsterdam tijdens storm
Door Arie Verrips
Zondag 27 oktober 2002....
Een dag waarop regen en wind werd verwacht, dus best geschikt voor veel mensen voor een bezoek aan de Amsterdamse koopzondag, of wat anders dat deze stad te bieden heeft. Het was dan ook gezellig druk in de Amsterdamse binnenstad, alhoewel 's morgens al veel mensen moeite hadden om hun paraplu's in de harde wind in bedwang te houden. Maar ja, het kapsel van moeders mag immers niet nat worden, maar ... toegegeven, een natte haardos is natuurlijk ook niet alles.
Na het middaguur nam de wind verder toe en de lokale buien gingen over in een meer gestage regen, die nog een beetje druilerig was. Al snel was de wind zo sterk dat er allerlei dingen in het rond begonnen te vliegen. Zo kwam een tram in de Amsterdamse binnenstad krakend voor een losliggend deel van een bouwhek tot stilstand en verloren bomen veel blad, zodat het een virtuele sneeuwbui leek. Het werd te erg, dus toch maar tijd om naar huis te gaan.
Op het Centraal Station in Amsterdam bleek al dat veel treinen vertraging hadden en bijvoorbeeld ook niet meer naar Almere en Schiphol werd gereden. Gelukkig reden de treinen in noordelijk Noord-Holland klaarblijkelijk nog wel, zodat we goede hoop hadden dat de terugreis naar Grootebroek en omgeving min of meer storingsvrij gemaakt zou kunnen worden.
Maar.. de eerste kink kwam in de kabel. Er werd omgeroepen dat een perron met spoed verlaten moest worden, omdat er dakplaten van het station naar beneden dreigden te komen. Er was inderdaad een vervaarlijk geklapper te horen. Drommen mensen stoven de trappen af, de hoofd hal in en dat was een drukte van belang. En al spoedig mochten de andere perrons niet meer betreden worden en werden de duizenden mensen naar de voetgangerstunnels en de hal gedirigeerd. Dat gaf een enorme drukte. Maar ... hoe kwamen we nu thuis???
Op naar de taxistandplaats dan maar, waar inmiddels een rij van wel honderd meter lang stond met mensen die een taxi wilden hebben. Tsja.. in de regen, die steeds heviger werd, dan maar aansluiten! Taxi's reden af en aan, mensen wilden voordringen en er dreigden enkele vechtpartijtjes, maar gelukkig liep het niet uit de hand. Anderhalf uur later eindelijk aan de beurt voor een taxi, maar de taxichauffeur wilde alleen rijden als je kon aantonen dat je genoeg contant geld bij je had, en dat was niet het geval. Pinnen kon natuurlijk niet en geld dat thuis lag, daar nam hij geen genoegen mee. Wachten op een vriendelijker chauffeur?? Ook bij andere taxi's en verder in de rij klonk gemopper. Tsja.... met dit weer verdienen de jongens natuurlijk goud en klanten genoeg, want normaal zal het niet zo moeilijk gaan.
Nou..... dan maar de bus opgezocht richting Hoorn. Het was inmiddels vier uur geworden. Na Hoorn zouden we wel verder zien. Gelukkig hoefde niet lang gewacht te worden. Toen de bus kwam aanrijden kwam met een snelheid van wel 80 km/uur een paraplu zonder begeleider, met de punt naar voren(!!) laag over de straat aanvliegen. Gelukkig was het op een meter of 10 afstand van de wachtenden, maar het was een vreemd gezicht om de losgeslagen plu met een enorme klap tegen de zijkant van de bus te pletter te zien slaan, om vervolgens door de achterwielen van de bus verder vermorzeld te zien worden. Een bedompte bus, die werd steeds voller en beslagen raampjes, en even later werd de reis naar Hoorn ingezet. In de stad ging het nog wel, we zagen wel enkele omgewaaide bomen en er lag veel troep op de weg. We hoorden van de chauffeur dat Amsterdamse trams en bussen niet meer gingen rijden.
Eenmaal buiten de stad gekomen nam de wind heel snel toe. Het bleek later dat de storm rond half vier op zijn hoogtepunt was geweest, dus zaten we er midden in. De bus, zo'n groot en lang exemplaar slingerde vervaarlijk en hing helemaal scheef omdat de wind precies vanaf zij kwam. Een ritje met de achtbaan in SixFlags was hiermee vergeleken een tam ritje. Het ontbrak er nog aan dat de chauffeur ons zou verzoeken om allemaal links in de bus plaats te nemen!
De reis leek een zeereis tijdens storm, en eenmaal goed en wel in de polder, bij Edam en Volendam en verder naar Hoorn, had de chauffeur de grootste moeite om zijn rijdend gevaarte op de weg te houden. Soms stuurde de buschauffeur de bus vervaarlijk richting naastgelegen diepe sloot, omdat tegenstuur geven al een hachelijke onderneming was. Enkele vrachtwagens waren al gestrand, een tweetal verkeersborden konden nog net ontweken worden en ook een dikke boomtak kon nog worden omzeild.
De chauffeur moest de route nog enigszins aanpassen omdat elders bomen op de weg waren gekomen. Iemand die een radio bij zich had, vertelde dat er op het nieuws gezegd werd dat een deel van het dak van het Centraal station van Amsterdam was ingestort(!). Dit bleek later niet waar te zijn. Er waren slechts enkele glasplaten naar beneden gekomen, maar daarom niet minder gevaarlijk. Maar erger was dat de chauffeur meedeelde dat de busdienst helemaal zou worden stopgezet vanwege het gevaar en hij dus in Hoorn zijn eindpunt had. Wij zouden dus vanaf Hoorn niet meer met de bus verder kunnen. Iedereen besefte dat we allemaal heel veel geluk hadden, want anders hadden alle buspassagiers de avond, en misschien ook wel de nacht, in Amsterdam moeten doorbrengen!
Afijn, na een uurtje bussen in Hoorn aangekomen, waar bijna niemand meer op straat was. Gelukkig kwam zo nu en dan een taxi voorbij en eentje was zowaar leeg, terwijl er druk met mobieltjes gebeld werd naar bekenden om de gestrande buspassagiers op te halen. Dat ging gelukkig aardig, want de groep buspassagiers werd al vrij snel kleiner..
Ook de taxichauffeur.. ditmaal een heel vriendelijke, bracht ons redelijk snel naar onze plek van bestemming. Onderweg bleek dat veel bomen takken hadden verloren en ook was een deel van het rieten dak van een boerderij verdwenen. Ook waren vrij veel huizen een of meer dakpannen kwijt.
Blij thuis te zijn, waar gelukkig geen schade werd aangetroffen. De totale reis had in plaats van een uurtje, wel vier uur geduurd. Drijfnat van al dat wachten in de regen, dus omgekleed en 's avonds om halfacht aan een lekkere warme prak!