"Overal zanikt bagger....."
"En de boer die ploetert voort", ook al zo'n dichtregel die geregeld bij mij opborrelt. Vooral als ik, als buitenwerker, zelf aan het ploeteren ben. Bijvoorbeeld omdat er overal bagger zanikt. In deze tijd van het jaar maaien we natuurlijke oevers en rietkragen uit. Voornamelijk in de gemeente Rotterdam. In de wintermaanden hoeven we geen rekening meer te houden met nestelende vogels en schuilende of vluchtende amfibieën, kleine zoogdieren en insecten. Neemt niet weg dat we ons aan een ecologisch protocol moeten houden en dat overigens al deden voordat het wettelijk verplicht was. We maaien daarom te allen tijde selectief, ook in de winter, zodat er in het voorjaar nog het een en ander overstaat voor allerlei dieren.
Deze terreinen zijn per definitie drassig tot uitgesproken nat. Zonder laarzen kunnen we dit maaiwerk niet uitvoeren. Er komen geregeld ook waadpakken aan te pas, met een beetje dichterlijke vrijheid zouden dit "de reuzenlaarzen" van Lucebert kunnen zijn. De afgelopen werkweek waren we actief in het Schiebroekse Park, aan de noordrand van Rotterdam. Dat ligt in een diepe polder, een droogmakerij, vlak bij vliegveld Zestienhoven. Zelfs in de droogste en heetste zomers is het hier nat. Na de overvloedige regenval van de laatste twee weken staan delen van het park gewoon blank. Het is één grote blubberzooi, overal zanikt bagger. De afwatering is daarbij vermoedelijk verstoord doordat er een metershoog zandlichaam pal tegen het Schiebroekse Park is opgeworpen. Dit in het kader van 'De Groene Boog': de verlenging van de A16 vanaf het Terbrechtse Plein. Modder en zand vloeien vanaf de steile taluds de rand van het park in en verstikken de sloten. Na afronding van de werkzaamheden, eind 2025, zal dat ongetwijfeld worden aangepakt. Tot die tijd is het behelpen geblazen met pompen en slangen.
Het Schiebroekse Park wordt al decennia begraasd door Schotse Hooglanders. Deze goedmoedige lobbesen doen het grove voorwerk en wij zetten de puntjes op de 'i'. Al doende wordt de boel wel flink vertrapt, de drassige oevers, velden en bermen veranderen in een knollenveld. Waarin de bagger zich met uitwerpselen van de koeien vermengd tot een ondefinieerbare brij. En daarin zoeken we, al glibberend, onze weg.
Ik wil toch positief afsluiten. Die wisselende weersomstandigheden van afgelopen werkweek leverden namelijk mooie plaatjes op. Van witgevroren velden, indrukwekkende wolkenpartijen, blauwe en grauwe luchten tot een drabbig laagje sneeuw.
Dick Bravenboer.